Каго не хвалюеш ты,
                                    песня
фабрычных сірэн і матораў!
Па сонечных цэхах іду я.
Хай славіцца
                       праца ткачоў!
Я віджу стаханаўцаў, моладзь,
з кім разам у бітвы хадзілі,
з кім волю віталі, і танкі,
і зоры
           на шлемах байцоў.

Вясёлкамі ззяюць на пражы
ўсе колеры нашай радзімы:
чырвань Крэмлёўскага сцяга,
і Арктыкі снежная бель,
глыбокі блакіт акіянаў,
зелень стэповых прастораў,
зелень наднёманскіх пушчаў
і спелае
              золата ніў.

З любоўю ткуцца палотны
з бавоўны, з лёну і шоўку,
якімі атуляцца ўзорна
мільёны шчаслівых дзяцей,
дзявочыя стройныя грудзі
і хлопцаў шырокія плечы;
палотны, якімі засцелім
святочныя   
                   нашы сталы.

Дык тчыце-ж, браты, лятуценні,
ва ўзорах — шляхі самалётаў,
цудоўныя казкі і песні,
ўраджаяў калгасных плады!
Для Сталінскіх
                          слаўных паходаў,
для новых Кастрычнікаў, Маяў,
для новых савецкіх рэспублік
чырвоныя 
                 тчыце сцягі!