Словы нашай велічнай Праграмы
Я чытаю ўважліва, натхнёна, —
То глядзяць не літары радкамі,
Гэта вочы зыркія мільёнаў.
Вочы, што ў гадах не зналі зморы,
Вочы аднадумцаў і герояў.
Я гляджу ў іх, быццам у азёры,
Ўсё жыццё ўстае перада мною.
Я гляджу, як паміж хваль высокіх
Ветразь мой удалячынь кіруе —
Ад дзядоў і прадзедаў здалёку
Аж туды, дзе марамі жыву я.
За даўно мінулымі гадамі,
Што смугою шэраю пакрыты, —
Бачу ўсё, пяройдзенае намі,
Бачу ўсё, што намі перажыта.
Кожны з нас адчуў і добра вызнаў
Зорку, што нам воляю заззяла.
Я ж гляджу ў той час, як камунізма